8 Haziran 2014 Pazar

Şemsiye 22 ( Kan Damlar Kara )


            Umutlarımın kırıldığı yerden tekrar başlamak istiyorum!  Bir sevmek derdi düştüğünden beri en kör noktama, yolumu bulamıyorum. Önceden defalarca geçtiğim yollar şimdi ilk kez görmüşüm gibi. Telaşlıyım… Korkuyorum!
             Aşkın bam teli titriyor seni ilk gördüğüm o yerden geçerken. Başımı çeviriyorum, bakamıyorum. Sevdamı da alıp uzaklara gitmek istiyorum. Öyle uzaklara ki; kendim bile bulamayayım beni. Ahşap evler olsun, çınar ağaçları ve de. Resimlere bakamıyorum, mektup yazamıyorum. Ne zaman bir mektup okusam içinden sen çıkıyorsun. Bu kadar mı işledin hayatıma? 
Ne yağmurlar diniyor, ne gönül ağrılarım. En çok da geceleri şiddetleniyor. Her yer karanlık ve sadece yağmurun sesi çınlarken kulaklarımda... Sesini özlüyorum. Yağmur sesli adam derdim sana. Ne zaman yansa içim; sesin yağardı içime ve yeşerirdi umutlar. 
Şimdi adımı bile anmazsın biliyorum. Aynı gecede, aynı göğe bakarken ben acıklı türküler tutturmuşumdur, sen ise süslü hayallerinde kaybolmuşsundur. Kim bilir… Ben bilemem. Ben uzağım,  kışım, hazanım!  İşte Haziran’ı bilemez benim gibiler. Bu yüzden kan damlar kara…
Daha önce hiç yalnız değilmişim bu kadar; onu anladım gidince sen. Öncesinde alıştığım karanlıklar yoldaşmış meğerse bana. Sen gelince maviye doymuşum. Karanlıkları unutmuşum. Maviler tekrar siyaha döndüğünde ise… İşte o zaman vardım gerçeğin farkına. İşte asıl karşılaştım gerçek yalnızlıkla. İnsan içinden çıkıp bakınca kendine, öyle anlıyormuş… Ben seninleyken varamadım farkına.
Umutlarımın kırıldığı yerden tekrar başlamak istiyorum! Buna gücüm yok lakin yapmam gerek. Şimdi yapmazsam eğer bir daha asla yapamayacağım. Bir daha düştüğüm yerden kalkamayacağım. Bir daha Haziranlar böyle yağmurlu geçmeyecek çünkü.  Ben bir daha hayal kuramayacağım. Yalnızca hayallerden beslenirken...
       Yağmur sesli adam… Artık git ne olur. Git gözlerimden. Git ellerimden… Git, yoksa öleceğim…

zifiRi


Bu yazıyı yazarken defalarca kez başa sarıp dinledim bu şarkıyı. Nedendir bilinmez ayrı bir  hüzün katıyor...

2 yorum:

Unknown dedi ki...

Yazıyı okuyunca içimdekiler gözümün önüne geldi, yazıp gün yüzüne çıkaramadığım. Çok güzel bir yazı, yüreğinize sağlık :)

Zifiri dedi ki...

Teşekkürler Eda :)

Bazen de böyle gün yüzüne çıkıyor işte ^_^

Şemsiye 85 ( Gökteki Sarı Balık 14)

YA TAHAMMÜL YA SEFER MUSTAFA KUTLU Tahammüllerimizle yaşıyoruz. Hayatımıza öyle yön veriyoruz. Tahammül etmediğimizde sefer kaçınılma...