Tahmini olarak 17 senelik bir tablo bu. Babam İstanbul'dan getirmişti. Abimle karşısına geçip saatlerce bakmıştık.
Yakından bakarsanız havuzun yanında bir kelebek var. Onu biz tablonun bir parçası sanmıştık ki ejderha falan dediğimizi hatırlıyorum. :) Sultanahmet meydanında ejderha :)
Demem o ki çocuk olmak çok saf ve temiz bir duygu. Uçsuz bucaksız bir okyanus gibi. Altı başka âlem üstü daha başka...
İnsan olmak ise sığ sular.
Yaşamak o sularda yüzmeye çalışmak...
17 sene öncesinde suyun Ay'dan geldiğinde inanır karşıki dağın arkasında deniz olduğunu sanırdım.
Şimdi ise o koca meydanda insanlığın çöküşünü izliyorum.
Ejderhalar gideli çok olmuş...
Çocukluğum da öyle..
Bir hafta sonra gelen edit:
23 yıllıkmış meğersem. Bizzat babam söyledi.
Kendimi bildim bileli varmış zaar.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Şemsiye 85 ( Gökteki Sarı Balık 14)
YA TAHAMMÜL YA SEFER MUSTAFA KUTLU Tahammüllerimizle yaşıyoruz. Hayatımıza öyle yön veriyoruz. Tahammül etmediğimizde sefer kaçınılma...

-
Tüm şiirler yazılmış sanki. Yazılmış da bana tek bir mısra kalmamış. Anlamsız ne kadar kelime varsa boğuluyorum içinde. Manasızım. Manas...
-
Biliyor musun Söğüt geçenlerde kâğıttan gemi yapmayı öğrendim. Kolaymış aslında. Yağmur yağsın, yüzdüreceğim gördüğüm ilk su birikintisinde...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder