Sesler doluyor kulaklarıma.
Kanat sesleri.
İnsanlar yürüyor arka tarafımdan. Kimi ev kirasından bahsediyor kimi hastalıktan.
Deniz kenarında bunlar konuşulmamalı bence.
Susmalı insanlar.
Dalgaları seyretmeli.
Karabatakların dalışını.
Martıların çığlıklarını.
Güvercinlerin uçuşunu.
Susmalı dünya.
Küçük kayığı izlemeli.
Adı hasret olan.
Bir ninni söylemeli ona.
Bir dokunuş dokunmalı en sıcağından.
Dalga kıranın kırdığı o kısa dalganın yanağından öpmeli.
Gönlünü almalı tez elden.
Deniz kenarında hayat telaşı konuşulmamalı işte.
Susmalı.
Göğe bakmalı.
Gök ile denizin birleştiği o çizgiye.
O çizgide insanlar mutlu olmalılar belki de.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder