Şemsiye 82 ( Gökteki Sarı Balık 11 )

ŞEKER PORTAKALI

J. M. D. VASCONCELES

Herkesin genellikle çocuk yaşlarda tanıştığı Zeze ile ben yirmili yaşlarımın ortasında tanıştım. Bilmiyorum iyi mi ettim bu kadar geç tanışmakla kötü mü ettim yoksa… Daha ilk cümleden insanın yüreği cız ediyor. “Günün birinde acıyı keşfeden küçük bir çocuğun öyküsü.” 

Bu küçük çocuk sizi o muhteşem hayal dünyasında oradan oraya sürüklüyor. Zeze herkesin kahramanı oluyor kitap bittikten sonra. Bu ismi düşününce zihnimde nedense çok sevimli sempatik bir çocuk canlanıyor. Beyaza yakın sarı saçlarıyla gülümseyen beş yaşlarında yarı kızıl dereli bir çocuk… Portekizli ise çocuğa dost olan başka güzel insan. Satır aralarına tebessümleri iliştirdim bazen. Bazen ağlamaklı oldum.

Minguinho diğer adı ile xururuguinho. Cılız bir şeker portakalı ağacı.

Bir dost.

Bir iç çekiş.

Küçük bir çocuğun o güzel dünyasının sembolü.

Tüm bunların gerçekten yaşanmış olması ise kitabı daha dokunaklı bir hale getiriyor. 

Şira-i Yemaniye

* İki tane film tavsiye edeceğim  Şeker Portakalı adında.

Önce 2012 yapımı olanı izledim Türkçe dublajdı.  Dublajlı filmler her zaman yapmacık gelir bana animasyon haricinde. Bu da biraz öyleydi. Ve kitaptan aşırı bağımsızdı.  Kitaptakileri filmde bulamayınca hayal kırıklığına uğruyor insan. Alt yazı sevmeyenler bu filmi izlerlerse hazırlıklı olsunlar.  2. filme gelince 1970 yapımı alt yazılı. Bizzat ana dilleri ile izleyince daha çok benimseniyor. Ben bu filmi daha çok beğendim. Ayrıca buradaki Zeze daha sevimliydi. Olaylar ise kitaba uygundu. Hatta altyazılar okuduğum kitabın çevirmeninin çevirisiydi. ( bu nasıl bir cümleyse artıkJ )  Kitabı görüntülü okuyormuş gibi oluyorsunuz yani. Zeze’nin yanında diğer karakterler de oldukça sıcaktı. Hayalimdekine daha yakın… Minguinho bile…

* Chico Viola – Morreu Con Tonico  e Tinoco

                       – Lourenço e Lourival

* Güneşi Uyandıralım (2.kitap)

*  Delifişek (3.kitap)

Çorlu- TEKİRDAĞ

Aralık /2015