Gönlümde artık güvercinler uçmuyor anne!
Koca bir şehrin ağırlığı var üzerimde…
Belki de böyle diyordu çocuk veya genç adam. Yaşını bilemiyorum. İlahiyat fakültesine yürüyerek gidenler bilir. Yaz kış yolun sol tarafında, hastanenin önünde katlanmış karton bir koli üzerinde oturuyor.
Üzerinde hep aynı kazak var ve hep aynı ayakkabılar. Farklı olan ise kulağında büyük bir kulaklık var belli ki bozuk. Hep orada, hep o caddede, genellikle de hastanenin önünde. Yaklaşık 4 yıldır o yoldan geçiyorum günde iki kere. Merak ediyorum ne olduğunu, neden orada oturduğunu, neden hiç konuşmadığını ve kulağındaki o kulaklığı… Yaralı belki gönlü. Belki hasta. Kışın o soğuklarda nerede kalıyor kim bilir… Bedeni 13 yaşında bir çocuğu andırıyor, yüzü 25lerde.
Vakit geceden bir parça. Garip bir sessizlik var kahkahalar içinde. İnce bir baş ağrısı… Huzur mu? Bilmem. Var biraz, yok bazen…
Sahi annesi nerede onun?
Ninni söyler miydi ki oğluna?
Oğlunun gönlüne bebekken güvercinler salı vermiş miydi?
Belki de…
10 Aralık 2013
Koca bir şehrin ağırlığı var üzerimde…
Belki de böyle diyordu çocuk veya genç adam. Yaşını bilemiyorum. İlahiyat fakültesine yürüyerek gidenler bilir. Yaz kış yolun sol tarafında, hastanenin önünde katlanmış karton bir koli üzerinde oturuyor.
Üzerinde hep aynı kazak var ve hep aynı ayakkabılar. Farklı olan ise kulağında büyük bir kulaklık var belli ki bozuk. Hep orada, hep o caddede, genellikle de hastanenin önünde. Yaklaşık 4 yıldır o yoldan geçiyorum günde iki kere. Merak ediyorum ne olduğunu, neden orada oturduğunu, neden hiç konuşmadığını ve kulağındaki o kulaklığı… Yaralı belki gönlü. Belki hasta. Kışın o soğuklarda nerede kalıyor kim bilir… Bedeni 13 yaşında bir çocuğu andırıyor, yüzü 25lerde.
Vakit geceden bir parça. Garip bir sessizlik var kahkahalar içinde. İnce bir baş ağrısı… Huzur mu? Bilmem. Var biraz, yok bazen…
Sahi annesi nerede onun?
Ninni söyler miydi ki oğluna?
Oğlunun gönlüne bebekken güvercinler salı vermiş miydi?
Belki de…
10 Aralık 2013
zifiRi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder