Ben ki alışmışım karanlığa.
Ben ki daha önce vurulmamışım hiçbir renge.
Oysa mâvi başkaydı.
Deniz vardı gökyüzü vardı mâvi kelebekler vardı kırlarda uçan.
Benim ise ateş böceklerim vardı yalnızca.
Onlarla ısınır onlarla aydınlanırdım.
Bu yüzden yüzmeyi hiç öğrenemedim, uçmayı da...
Karanlık gecelerim vardı benim katran karası şiirlerim...
Mâvileri terk ettiğimde henüz 21yaşında idim.
Karanlığa geri döneli...
"Mâviler bana göre değilmiş anladım..."
Son mektubumda da aynen böyle yazmıştım;
"Mâviler bana göre değilmiş..."
18 Ekim 2013
zifiRi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder